و من میگویم
از زمین و زمانی که به هم دوخته شده
و از شبح فلسفه ناب بشر
که پرسه میزند در این کابوس تلخ
و از طعم گس این پاییز زرد
و از گرمی دستانی که فقط در ستاره سهیل یافت میشود
و از خدایی که با حماقتی عرفان اندود
میپندارنش نزدیک
اما
چه دور است البت..!!
7 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/05/19 - 14:29